O książce: rok / Pierwsza duża monografia w literaturze historii sztuki radzieckiej poświęcona Van Goghowi i mająca na celu zbadanie szczególnych zagadnień jego metodologii twórczej. Budując dzieło na zarysie biograficznym, z szerokim wykorzystaniem materiału epistolarnego, autor skupia się na szczególnym związku życia Van Gogha z pozycjami twórczymi, jego niekonwencjonalnością jako artysty, jego samotnością w burżuazyjnym świecie, rolą Van Gogha w kształtowaniu się humanistyczne zasady sztuki XX wieku.